Konkurs - Nazwa dla Pomnika Przyrody w Libuszy – rozstrzygnięty! Zwycięzca – kl. III A
Treść
5 czerwca 2025 r. otrzymaliśmy informację z Urzędu Miejskiego w Bieczu, że nasza klasa III A zwyciężyła w konkursie zorganizowanym przez Burmistrza Biecza, którego zadaniem było nadanie imienia istniejącemu Pomnikowi Przyrody - Dębowi, którego widzimy z okien naszej szkoły. Wiadomość ta sprawiła nam dużo radości i satysfakcji.
Pragniemy podzielić się z Wami naszymi przemyśleniami.
Z Libuszy pochodziło dwóch niezwykłych ludzi: Alojzy Kosiba i Aleksander Kosiba.
Każdy miał duży wkład w rozsławienie naszej Małej Ojczyzny. Choć nie znali się osobiście, bo dzieliła ich epoka, to łączyło ich serce tej samej Ziemi i … to samo nazwisko KOSIBA.
• Pierwszy, Alojzy Kosiba – Sługa Boży, franciszkanin, znany z działalności charytatywnej i pokory, prosty zakonnik i kwestarz, który boso wędrował po wsiach, pomagając biednym i chorym. Nie miał nic – oprócz modlitwy, dobroci i życzliwego uśmiechu – „Patron Maluczkich”.
• Drugi, Aleksander Kosiba – znakomity glacjolog i geograf, prekursor polskich badań polarnych. Wędrował nie przez pola, lecz przez lód. Był badaczem dalekiej Północy, pierwszym Polakiem, który z miłością opisał zimne serce Arktyki. Szukał prawdy ukrytej w śniegach, w lodowcach, w wiatrach wiejących znad wiecznej zmarzliny.
Warto zachować pamięć o Jednym i Drugim. Dlatego najlepszym rozwiązaniem było ująć w nazwie dębu Obu: Alojzego i Aleksandra, a że mają to samo nazwisko, naszą propozycją nazwy jest:
DĄB DWÓCH SERC – „KOSIBOSŁAW”
Symbolicznie łączy dwa różne, ale równie wielkie powołania – duchowość i naukę – bijące z jednego pnia wspólnego pochodzenia. To pomnik sławy rodu Kosibów – jednego, który modlił się w pokorze, i drugiego, który badał świat z odwagą.
To drzewo dobra i wiedzy, drzewo o sercu bijącym cicho jak pacierz i drugim dudniącym jak lodowa wichura.
Ten dostojny dąb, stojący w pobliżu kościoła wzbija się w górę, jakby chciał dosięgnąć nieba, świętości, brata Alojzego, z drugiej strony swoją rozłożystą koroną rzuca cień na pobliski cmentarz, na którym spoczywa profesor Aleksander
i z czułością spogląda na szkołę, która nosi Jego imię.
Nazwa „Kosibosław” podkreśla wspólny rodowód i dziedzictwo tych dwóch wybitnych osób, a samo drzewo może symbolizować dobroć, siłę, mądrość
i trwałość ich dorobku.
„Kosibosław” to głęboka nazwa, która doskonale pasuje do dębu – pomnika przyrody. Jej forma przywołuje skojarzenia z godnymi, staropolskimi imionami i łączy lokalne dziedzictwo z językową tradycją, łączy historię, symbolikę, szacunek, sławę.
Dlaczego „Kosibosław” to najlepsza nazwa?
• Bezpośrednio nawiązuje do lokalnych bohaterów – zawiera nazwisko Kosiba, łącząc w jedno dwóch wybitnych synów Libuszy: brata Alojzego
i profesora Aleksandra. Zachowuje lokalny kontekst, oddaje hołd konkretnym osobom, buduje poczucie tożsamości regionalnej.
• Brzmi jak imię ze starej legendy – przywołuje klimat słowiańskiej baśni. Nadaje drzewu osobowość, co jest ważne w edukacji dzieci i turystyce.
Może posłużyć do promocji miejscowości (np. szlak Kosibosława, dzień Kosibosława itp.).
• Zawiera końcówkę „-sław” – znaną z imion historycznych (Bolesław, Stanisław), co dodaje powagi i pomnikowego charakteru.
Ten staropolski człon oznacza sławę, chwałę, pamięć, co wzmacnia historyczną godność drzewa, jego symboliczny wymiar jako „świadka historii”.
• Uniwersalne przesłanie – łączy dobroć (brat Alojzy) z mądrością i nauką (Aleksander), co pasuje do drzewa jako symbolu równowagi i trwałości.
• Jest unikatowa i łatwa do zapamiętania – nie istnieje drugie takie drzewo.
POMNIK PRZYRODY – POMNIK SŁAWY RODU KOSIBÓW - DRZEWO DWÓCH SERC - DĄB KOSIBOSŁAW – CHLUBA LIBUSZY!
Ułożyliśmy również krótką bajkę o Dębie Kosibosławie, która zachwyciła Komisję Konkursową. Może kiedyś ją poznacie?
Klasa III A
Wychowawca Anna Dykas